ภาคใต้ (ประเทศไทย)
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหา[ซ่อน] |
[แก้] การแบ่งเขตการปกครอง
ภูมิประเทศของภาคใต้เต็มไปขุนเขาน้อยใหญ่ โดยเฉพาะบริเวณตอนกลางของภูมิภาค เช่น จังหวัดระนอง จังหวัดชุมพร จังหวัดสุราษฎร์ธานี จังหวัดพังงา จังหวัดนครศรีธรรมราช และ จังหวัดกระบี่ โดยมีจุดสูงสุดของภาคอยู่ที่อุทยานแห่งชาติเขาหลวง จังหวัดนครศรีธรรมราช[แก้] ที่ตั้งและอาณาเขต
- ทิศเหนือ มีพื้นที่ติดต่อกับจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ดินแดนที่อยู่ทางเหนือสุดของภาคคือ อำเภอปะทิว จังหวัดชุมพร
- ทิศตะวันออก มีพื้นที่ติดต่อกับอ่าวไทย ดินแดนบนแผ่นดินใหญ่ที่อยู่ทางตะวันออกสุดของภาคคือ อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส
- ทิศใต้ มีพื้นที่ติดกับประเทศมาเลเซีย ดินแดนที่อยู่ใต้สุดของภาค (และของประเทศไทย) คือ อำเภอเบตง จังหวัดยะลา
- ทิศตะวันตก มีพื้นที่ติดต่อกับทะเลอันดามัน ดินแดนบนแผ่นดินใหญ่ที่อยู่ทางตะวันตกสุดของภาคคือ อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา
[แก้] การแบ่งพื้นที่
[แก้] ตามราชบัณฑิตยสถาน
[แก้] แบ่งตามยุทธศาสตร์ ภาคใต้ตอนบนและภาคใต้ตอนล่าง
[แก้] ภาคใต้ตอนบน
[แก้] ภาคใต้ตอนล่าง
[แก้] สถิติประชากรของจังหวัดในภาคใต้
รายชื่อจังหวัดซึ่งมีประชากรมากที่สุดในประเทศไทย (31 ธันวาคม พ.ศ. 2553)'[1]| อันดับ | จังหวัด | จำนวนประชากร (คน) |
|---|---|---|
| 1 | นครศรีธรรมราช | 1,522,561 |
| 2 | สงขลา | 1,357,023 |
| 3 | สุราษฎร์ธานี | 1,000,383 |
| 4 | นราธิวาส | 737,162 |
| 5 | ปัตตานี | 655,259 |
| 6 | ตรัง | 622,659 |
| 7 | พัทลุง | 509,534 |
| 8 | ชุมพร | 489,964 |
| 9 | ยะลา | 487,380 |
| 10 | กระบี่ | 432,704 |
| 11 | ภูเก็ต | 345,067 |
| 12 | สตูล | 297,163 |
| 13 | พังงา | 253,112 |
| 14 | ระนอง | 183,079 |
| — | รวม | 8,893,050 |
[แก้] เมืองใหญ่ของภาคใต้
- เทศบาลนครหาดใหญ่ เป็นอันดับที่ 4 ของประเทศไทย
หาดใหญ่
- เทศบาลนครสุราษฎร์ธานีเป็นอันดับที่ 8 ของประเทศไทย
สุราษฎร์ธานี - เทศบาลนครนครศรีธรรมราช เป็นอันดับที่ 10 ของประเทศไทย
นครศรีธรรมราช - เทศบาลนครภูเก็ต เป็นอันดับที่ 16 ของประเทศไทย
ภูเก็ต - เทศบาลนครสงขลา เป็นอันดับที่ 17 ของประเทศไทย
สงขลา - เทศบาลนครยะลา เป็นอันดับที่ 20 ของประเทศไทย
ยะลา - เทศบาลนครตรัง เป็นอันดับที่ 22 ของประเทศไทย
ตรัง
- อ้างอิงมาจากจำนวนประชากรที่อาศัยในเขตเทศบาล
ภาพพาโนรามาศูนย์กลางภาคใต้ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา
[แก้] ภูมิศาสตร์
[แก้] สภาพภูมิประเทศภาคใต้
พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบ มีทิวเขาที่สำคัญ ได้แก่ ทิวเขาตะนาวศรี ทิวเขากรุงเทพ ทิวเขานครศรีธรรมราช โดยมีทิวเขาสันกาลาคีรี เป็นพรมแดนกั้นระหว่างประเทศไทยกับประเทศมาเลเซีย ทิวเขาในภาคใต้มีความยาวทั้งสิ้น 1,000 กิโลเมตรแม่น้ำสายสำคัญ ได้แก่ แม่น้ำกระบุรี แม่น้ำหลังสวน แม่น้ำตะกั่วป่า แม่น้ำท่าทอง แม่น้ำพุมดวง แม่น้ำตาปี แม่น้ำปากพนัง แม่น้ำตรัง แม่น้ำสายบุรี แม่น้ำปัตตานี และแม่น้ำโกลก
ภาคใต้มีลักษณะภูมิประเทศเป็นคาบสมุทรที่มีทะเลขนาบอยู่ 2 ด้าน คือ ตะวันออกด้านอ่าวไทย และตะวันตกด้านทะเลอันดามัน จังหวัดพัทลุงและจังหวัดยะลาเป็นจังหวัดที่ไม่มีพื้นที่ติดต่อกับทะเลภายนอก ชายหาดฝั่งอ่าวไทยเกิดจากการยกตัวสูง มีที่ราบชายฝั่งทะเลยาว เรียบ กว้าง และน้ำตื้น ทะเลอันดามันมีชายฝั่งยุบต่ำลง มีที่ราบน้อย ชายหาดเว้าแหว่ง เป็นโขดหิน มีหน้าผาสูงชัน
[แก้] ประวัติศาสตร์
[แก้] ที่ตั้ง
บริเวณภาคใต้ตอนบน เคยเป็นที่ตั้งของอาณาจักรสองอาณาจักร ได้แก่บริเวณภาคใต้ตอนล่าง เคยเป็นที่ตั้งของอาณาจักรเดียว ได้แก่
[แก้] สภาพภูมิอากาศ
ภาคใต้เป็นภูมิอากาศแบบมรสุมเมืองร้อน และโดยที่ภูมิประเทศของภาคใต้มีลักษณะเป็นคาบสมุทรยาวแหลม มีพื้นน้ำขนาบอยู่ทั้งทางด้านตะวันตก และทางด้านตะวันออก จึงทำให้มีฝนตกตลอดปีและเป็นภูมิภาคที่มีฝนตกมากที่สุดเคยขึ้นสูงสุดที่ จังหวัดตรัง 39.7 องศาเซลเซียส และอุณหภูมิเคยต่ำสุดที่จังหวัดชุมพร 12.12 องศาเซลเซียส[แก้] ทรัพยากร
[แก้] ป่าไม้
[แก้] อุทยานแห่งชาติ วนอุทยานแห่งชาติ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า
ในภาคใต้เป็นคาบสมุทรมีเทือกเขานครศรีธรรมราชกั้นกลางระหว่างชายฝั่งทั้งสอง มีอุทยานแห่งชาติสำคัญหลายแห่ง เช่น- อุทยานแห่งชาติเขาหลวง มีเทือกเขาที่สูงที่สุดในภูมิภาค ที่จังหวัดนครศรีธรรมราช
- อุทยานแห่งชาติเขาสก จ.สุราษฎร์ธานี
- อุทยานแห่งชาติเขาพนมเบญจา จ.กระบี่
- อุทยานแห่งชาติเขาปู่-เขาย่า จ.พัทลุง
- อุทยานแห่งชาติศรีพังงา จ.พังงา
- อุทยานแห่งชาติน้ำตกโยง จ.นครศรีธรรมราช
- อุทยานแห่งชาติเขาน้ำค้าง จ.สงขลา
- อุทยานแห่งชาติแก่งกรุง จ.สุราษฎร์ธานี
- อุทยานแห่งชาติใต้ร่มเย็น จ.สุราษฎร์ธานี
- อุทยานแห่งชาติบางลาง จ.ยะลา
- อุทยานแห่งชาติน้ำตกหงาว จ.ระนอง
- อุทยานแห่งชาติบูโด-สุไหงปาดี จ.นราธิวาส
- อุทยานแห่งชาติน้ำตกสี่ขีด จ.นครศรีธรรมราช
- อุทยานแห่งชาติคลองพนม จ.กระบี่
- อุทยานแห่งชาติตะรุเตา จ.สตูล
- อุทยานแห่งชาติทะเลบัน จ.สตูล
- อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะอ่างทอง จ.สุราษฎร์ธานี
- อุทยานแห่งชาติพังงา จ.พังงา
- อุทยานแห่งชาติเกาะสุรินทร์ จ.พังงา
- อุทยานแห่งชาติสิรินาถ จ.ภูเก็ต
- อุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม จ.ตรัง
- อุทยานแห่งชาติสิมิลัน จ.พังงา
- อุทยานแห่งชาติแหลมสน จ.ระนอง
- อุทยานแห่งชาติหาดนพรัตน์ธารา-หมู่เกาะพีพี จ.กระบี่
- อุทยานแห่งชาติหาดเภตรา จ.สตูล
- อุทยานแห่งชาติเขาลำปี-หาดท้ายเหมือง จ.พังงา
- อุทยานแห่งชาติเกาะลันตา จ.กระบี่
- อุทยานแห่งชาติเขาหลัก-ลำรู่ จ.พังงา
- อุทยานแห่งชาติธารโบกขรณี จ.กระบี่
- อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะชุมพร จ.ชุมพร
- อุทยานแห่งชาติกระบุรี จ.ระนอง
- อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะทะเลใต้ จ.นครศรีธรรมราช
[แก้] เขื่อน
เขื่อนของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตฯ ที่สำคัญ ได้แก่
ภาพพาโนรามาเขื่อนรัชประภา
[แก้] เทือกเขาที่สำคัญของภาคใต้
ทิวเขานครศรีธรรมราช เป็นทิวเขาที่อยู่ทางตะวันออกของทิวเขาภูเก็ต และเป็นแกนของแหลมต่อลงไปอีกแนวหนึ่ง ทิวเขานี้กั้นที่ราบสุราษฎร์ไว้ตอนกลาง โดยมีภูเขาลูกโดด ๆ แทรกอยู่เป็นตอน ๆ มีความสูง 200-300 เมตร มี เขาพนมเบญจา สูง 1,404 เมตร เป็นยอดสูงสุด เป็นเขาหินแกรนิต ที่มีทิศทางทอดตัวจากเหนือไปใต้ จากริมฝั่งทะเลด้านอ่าวไทยไปสุดยังฝั่งทะเลด้านตะวันตก เริ่มจากทางใต้ของลำน้ำตาปี ทางใต้จดทิวเขาสันกาลาคีรี ตอนเหนือของทิวเขานี้มียอดสูงหลายยอด ส่วนตอนกลาง และตอนใต้ยอดไม่สูงนัก ส่วนที่ยื่นลงไปในทะเลของทิวเขานี้ได้แก่เกาะสมุย และเกาะพงัน ส่วนทางตอนใต้ในจังหวัดต่าง ๆ แบ่งเป็นสองส่วน คือ ทางด้านตะวันออกมีจังหวัดนครศรีธรรมราช พัทลุง และสงขลา ทางด้านตะวันตกมี จังหวัดกระบี่ ตรัง และสตูล เป็นสันปันน้ำ ทางด้านอ่าวไทย และด้านทะเลอันดามัน ด้านอ่าวไทย มีลำน้ำตาปี และลำคลองต่าง ๆ ที่ไหลลงทะเลสาบสงขลา ด้านทะเลอันดามัน มีลำน้ำตรัง ยอดเขาสูงที่สำคัญได้แก่ เขาหลวง อยู่ทางตะวันตกของ อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช สูง 1,786 เมตร เขาเหม็นอยู่ในเขต อำเภอฉวาง สูง 1,309 เมตร เขาสอยดาวอยู่ในเขต จังหวัดตรัง สูง 993 เมตร ช่องทางที่สำคัญมีอยู่ 3 ช่องทางคือ ช่องทางรถไฟระหว่างนครศรีธรรมราช ผ่านอำเภอทุ่งสง ไปตรัง ช่องทางระหว่างคอนเนียงไปสตูล เป็นช่องทางถนนทิวเขาสันกาลาคีรี เป็นทิวเขาที่ต่อเนื่องกับทิวเขานครศรีธรรมราช เป็นทิวเขาหินแกรนิต และแยกออกเป็นหลายแนว มีทิศทางขนานกันจากเหนือลงใต้ ตอนย่านกลางมีความสูง ประมาณ 1,500 เมตร ตอนริมทั้งด้านตะวันตก และตะวันออก มีความสูงประมาณ 400 เมตร ทิวเขานี้เริ่มตั้งแต่จังหวัดสตูล ไปสุดในเขตจังหวัดนราธิวาส มีลักษณะลดหลั่นเป็นขั้นบันได ไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ กั้นเขตแดนไทยกับมาเลเซียในเขตจังหวัดสตูล สงขลา ยะลา และนราธิวาสของไทย กับเขตรัฐไทรบุรี ปลิส เปรัค และกลันตันของมาเลเซีย ช่องทางที่สำคัญคือ ช่องทางถนนและเส้นทางรถไฟ จากหาดใหญ่ไปปาดังเบซาร์ และช่องทางถนนจากยะลาไปเบตง ยอดเขาสูงเกินกว่า 1,000 เมตร มีอยู่เป็นจำนวนมากประมาณ 14 ยอด มีชื่อเป็นภาษาพื้นเมือง ยอดสูงสุดคือ กุหนุงฮูลูติติบาซาร์ สูง 1,535 เมตร
ทิวเขาภูเก็ต (หรือทิวเขาระนอง) เป็นทิวเขาที่แยกออกจากทิวเขาตะนาวศรีเริ่มจาก จังหวัดชุมพร นับจากแม่น้ำปากจั่นลงไปทางใต้เป็นแนวไปในแหลมมลายู ไปสุดตอนที่ต่อกับทิวเขานครศรีธรรมราช และทิวเขาสันกาลาคีรีในจังหวัดสตูล นอกนั้นเป็นทิวที่ล้ำลงไปในทะเลเกิดเป็นเกาะภูเก็ตขึ้น จึงให้ชื่อว่าทิวเขาภูเก็ต และเนื่องจากว่าทิวเขานี้ผ่านจังหวัดระนอง จึงได้ชื่อว่าทิวเขาระนอง ทิวเขานี้เป็นเขาหินแกรนิต ได้ปันน้ำลงสองฟาก คือ ด้านอ่าวไทย และด้านมหาสมุทรอินเดีย ทางด้านอ่าวไทย มีคลองสวี ลำน้ำหลังสวน และลำน้ำคีรีรัฐ (ไหลลงอ่าวบ้านดอน) ทางด้านมหาสมุทรอินเดีย มีลำน้ำกระ (มีคลองปากจั่น และคลองสะอุ่นไหลมาบรรจบ) และลำน้ำตะกั่วป่า ทิวเขานี้มียอดเขาสูงที่สำคัญ คือ เขากะทะคว่ำ สูง 1,092 เมตร เขาปลายบางโต๊ะ สูง 1,047 เมตร เขาทั้งสองลูกนี้อยู่ตอนเหนือของจังหวัดพังงา เขาพระมี สูง 1,106 เมตร อยู่ในเขตอำเภอคอเขา จังหวัดพังงา เขาหลังคาตึก สูง 1,272 เมตร อยู่ในเขตอำเภอกะเปอร์ จังหวัดระนอง ยังมียอดเขาที่สูงเกิน 1,000 เมตร อีกหลายยอด แต่ไม่มีชื่อเรียกกัน ทิวเขาภูเก็ตกั้นเขตแดน ระหว่างฟากตะวันออกกับฟากตะวันตก ของสี่จังหวัดในภาคใต้คือ ทางตอนเหนือกับจังหวัดชุมพร (ตะวันออก) กับจังหวัดระนอง (ตะวันตก) ทางตอนใต้กั้นจังหวัดสุราษฎร์ธานี (ตะวันออก) กับจังหวัดพังงา (ตะวันตก)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น